Χριστόφορος Ηλεκτρολόγος
Ένας από τους πιο προοδευτικούς Κακοπετρίτες ο Χριστόφορος ή Χρίστος Βασιλείου γνωστός στους περισσότερους ως ο Χριστόφορος Ηλεκτρολόγος, σημάδεψε την ιστορία του χωριού. Κατάφερε από ένας απλός ξυλουργός και ξυλογλύπτης να κατασκευάσει μια ηλεκτρική γεννήτρια.
Ο Ηλεκτρολόγος εμπνεύστηκε την κατασκευή ενός υδροηλεκτρικού σταθμού, καθώς διάβαζε σε μια εφημερίδα πως ένας Ολλανδός είχε κατασκευάσει μια γεννήτρια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με κινητήρια δύναμη το νερό.
Ξεκίνησε, λοιπόν, τις εργασίες κατασκευής της γεννήτριας. Αρχικά, κατασκεύασε μια ξύλινη χοάνη και έπειτα προχώρησε στις απαιτούμενες εργασίες στο αυλάκι του Καππάδουκα, από όπου θα αντλούσε τo νερό. Έκανε το αυλάκι πιο βαθύ και πλατύ έτσι ώστε να χωρεί περισσότερο νερό, απαραίτητο για να τεθεί σε λειτουργία η «φτερωτή». Περισσότερα για τη λειτουργία του ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού: Ηλεκτροπαραγωγικός Σταθμός
Καθ’ όλη τη διάρκεια των εργασιών, πολλοί είναι αυτοί που τον αμφισβήτησαν, εντούτοις δεν απογοητεύτηκε και συνέχισε με την ίδια αποφασιστικότητα και ζήλο την κατασκευή του υδροηλεκτρικού σταθμού. Την προσπάθεια του στήριξε με πίστη και αφοσίωση η γυναίκα του, Ορθοδοξία Χαραλαμπούς-Βασιλείου.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1927, ο Ηλεκτρολόγος, έθεσε σε λειτουργία την ηλεκτρογεννήτρια του πραγματοποιώντας την επιθυμία του να φωταγωγήσει την Κακοπετριά και να κάνει, όπως ο ίδιος έλεγε, «τις νύχτες μέρες».
Στον Ηλεκτρολόγο οφείλει η Κακοπετριά και τη λειτουργία του κινηματογράφου, του πρώτου κινηματογράφου σε κυπριακό χωριό. Πρώτα λειτούργησε τον θερινό κινηματογράφο «Ορφεύς» ενώ αργότερα τον ομώνυμο χειμερινό κινηματογράφο.
Επίσης, ήταν ο άνθρωπος που πήρε το πρώτο ραδιόφωνο στην Κακοπετρία και το τοποθέτησε στο καφενείο της πλατείας. Εκεί, όπως περιγράφει ο Χαράλαμπος Αρ. Χαραλαμπίδης, μαζεύονταν για να απολαύσουν καφέ ή «λίζο» (λουκούμι) και να ακούσουν μουσική και νέα από το ραδιόφωνο του Ηλεκτρολόγου. Χωρίς αμφιβολία, ο προοδευτικός αυτός άνθρωπος συνέβαλε στην ανάπτυξη της Κακοπετριάς τόσο με την ηλεκτροδότηση όσο και με άλλα έργα, όπως ήταν η λειτουργία κινηματογράφου.
Πηγή:
Χαράλαμπος Αρ. Χαραλαμπίδης, Κακοπετριά, ένας αιώνας εθνικής προσφοράς, Λευκωσία 2007
|
